 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ты думаў – я плякаць буду
У час, калі зоркі ў небе?
Ты думаў... А я ўсё забуду,
Забуду, ці ты мне патрэбен.
Забуду, што я будавала
З паветра крыштальныя мары,
Забуду, што я абяцала
Пагнаць ад цябе ўсе хмары.
Ты думаў – я плякаць буду
Аб тым, што цябе ня бачу?
Ты думаў... А я ўсё забуду!
Забуду. Я ж болей ня плячу.
Забуду, як я танула
Ў віры тваіх цёплых вочак,
Забуду, што ў снох я чула
Твой голас скрозь цемру ночак.
Ты думаў – я плякаць буду,
Калі ты гуляеш зь дзяўчынай?
Ты думаў... А я ўсё забуду,
Забуду я ноччу сіняй.
Забуду, што ты – каханы.
Забуду, што ты – у сэрцы.
Забуду твае падманы
Ды што хацела памерці.
Ты думаў – я плякаць буду
І думаць аб праклінаньнях?
Ты думаў... Я ўсё забуду.
Ці ж можна забыць каханьне?..
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
